19 Aralık 2010 Pazar






Ankara'nın küçük ve her şeyin tekdüze olduğu bir şehir olduğu söylenip durur. Ben de bu yorumlara sık sık hak veririm. Ancak düşünüyorum da Ankara'nın limitleri, yaşayanların limitleri de olmalı mıdır? Ya da ne limiti?
Kırşehir' in Kaman ilçesine giderken, yaklaşık 30km'lik dümdüz yoldaki hareket unsurlarının yalnızca ineklerin otlaması, tavukların karşıdan karşıya geçmesi ve içinde bulunduğum servis aracının yol alması olduğu göz önünde bulundurursak Kaman Yolu'nda hayat olmadığını düşünebiliriz. Ama hayvanların sahibi olan adam da muhtemelen uyanıyor, yoruluyor, belki gazete okuyor, belki oy kullanıyor, belki arkadaşlarıyla konuşuyor ve kesinlikle ürüyor. Limit falan da düşünmüyordur bence.
Kaman'da insanlar bir şeyler yaşıyor. Ben de Ankara'da yaşıyorum. Yazmaya ara verdiğim süre zarfı içinde başından geçen bir takım olayları düşününce böyle bir giriş yapmak istedim. Öhöm.
Akşam eve geldiğimde, her nedense CD'lerimle bir münasebetim oldu ve içlerinde yaklaşık 8 sene önce, annem, ben ve kardeşimin Guernsey denilen garip bir adaya gittiğimiz tatilin görüntülerini buldum. O yıllarda kafamdan geçen tüm ergen düşünce kırıntılarını hatırlıyorum ve onları öylece kabul ediyorum. Ancak fiziksel görüntümün, davranışlarımla oluşturduğu garip tablo , beni bir miktar şaşırttı. 1o kilo daha zayıf ve daha ergen olmamı bir kenara bırakıp, tepkilerimin farklılığı üzerine bir miktar düşündüm.
Şimdi 15 yaşındaki halime bakıp onun neler bilmediğini, 20 yaşındaki halime bakıp onun neler bilmediğini; 25 imde 22 imde neler bilmediğimi, 30 umda 25 imde neler bilmediğimi falan filan şeklinde uzayan hayat örgümü ele alıyorum ve hiçbir zaman her şeyi bilemeyeceğim kanısına varıyorum. Potansiyel mental boşluğa sebep olabilecek bu durumu şöyle çözdüm kafamda.
Olayımız, eskimiz ve yenimiz olmadan gün gibi geçinip gitmekse eğer, farkındalığımızı koruyup gelecek adına pek çok şey yaşayacağımızı kabul edebiliriz. Böylece hayatımızın John Currin'in yarattığı resimler gibi olmasından korkmayız. "Nostaljik - Futurist" ve cool oluruz.
Yaşamkoçluğu101 şeklinde bir başlangıç yaptım, biraz rahatsız edici olabilir. Ancak bu aralar pek çok şeyden memnunum, n'apayım.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder